خیلی وقتا ازم سؤال می کنن ، می گن نمیدونم چرا وقتی شعر مینویسم آخرش نامعلومه ، اصلا مشخص نیست چی به چیه و خیلی پراکنده ست ، چه کار کنم که درست بشه و پایان خوبی داشته باشه؟

پیشنهاد من تمرین داستان نویسی هستش ، اگر اول داستان شعر رو روی کاغذ بیارید و بعد تبدیل به شعرش کنید خیلی زودتر به نتیجه می رسید ، بعد از تکرار و پشت کار زیاد دیگه نیاز به نوشتن داستان نخواهید داشت و وقتی عادت کنید ، داستان رو همراه با شعر همزمان و در عین واحد میتونید بنویسید.

تو این سبک که منحصراً مختص به هیپ هاپ نیست از مسائلی حرف می زنن که وجود خارجی نداره یا دلیلی برای اثباتشون نیست.
مثلا زندگی بعد از مرگ ، جهنم و بهشت ، موجوداتی مثل خون آشام یا فرشته ها.
تو این سبک خیلی از اعتقادات انسان های دین دار زیر سوال برده میشه. معمولا افرادی به این ذهنیت میرسن که از زندگی روزمره خسته شدن و دنبال ماجرا جویی ها و کشفیات تازه هستن.
تو هیپ هاپ TECH N9NE و Krizz Kaliko از این سبک به خوبی بهره میبرن.
و چون در ایران کسی نیست که به این سبک بخونه ، تکست نمونه فارسی نداریم که براتون بذاریم و برای کسب اطلاعات بیشتر میتونید به متن فارسی شعر های تِک ناین مراجعه کنید.

تو این زمینه شعرایی نوشته میشن که موضوعات ترسناک داشته باشه اشعار معمولا از فیلم ها و کتاب های ترسناک الهام گرفته میشن و روی بیت (موزیک های ریتمیک مخصوص هیپ هاپ) سنگین و تاثیر گذار اجرا میشن ، در ایران تا حالا تو این سبک آهنگ خونده نشده ، بهترین خواننده این سبک Tech N9ne هستش و قبلا هم استاد امینم از این نوع شعر ها استفاده می کرد و الان کمتر شده. مثل آلبوم relapse  که بخاطر خشونت زیاد مورد انتقاد قرار گرفت.
این اشعار شباهت زیادی به اشعار سبک death metal دارن. واسه همینه که بعضی مواقع بهشون death rap هم گفته میشه.
به دلیل نبودن رپر ایرانی تو این سبک ، تکست فارسی هم نداریم بذاریم برای مثال ، و فقط میتونید به ترجمه متن شعر های خارجی رجوع کنید که اگر تو گوگل سرچ کنید به نتیجه می رسید. (شعر های تِک ناین و امینم)
 

این دسته از تکست ها مربوط میشه به دعوا ، کل کل ، شاخ بازی ، کُری خوانی و فحاشی  و دیس ها ، در مقاله های بعدی دیس رو معرفی میکنم
شاعر در شعر خود درباره کوچک بودن طرف مقابل و سر تر بودن خودش نسبت به اون حرف میزنه و دشمنان و بدخواهان رو به جنگ هیپ هاپی دعوت می کنه.

"اینم یه نمونه تکست از این سبک" (سامان ویلسون – دیس فینچر)

با سامان ویلی تیریپ کل داری / پس داری به جهنم بلیط مجانی
حواستون باشه دفعه بعد که قصه میگین / تو قصه هاتون نباشه دیگه اسم ویلی
این دفعه تکی میخونم گرچه دوتاییم / راستی یادم رفت بپرسم بچه کجایین
خوش تیپای پایینین یا جوادای بالا/ چون امثال شما ها نیستن طرفای ماها
جوادا نگین چرت و پرت از ویلسون / راکتارو بردارین پارک ملت بدمینتون
دیگه اومده حالا هرچی تازه کار وسط / همه میگن ویلی چونکه خایه مال منن
سبک حرف زدنتون ماله لاله زار فقط / منو کجا دیدی؟ آلبوم خاطرات ننت
رو کندی شاپ اهنگ دادین کارتون خفنِ / مواظب باشین پا میکروفن خوابتون نبره
چون توی این آهنگ نمیخوام شاخ بشم که / دو تا کلمه میخونم تا یاد بدم بت
اهنگ پارتی میخونی دیگه فحش چیه / برا همینه هر کی می شنوه میگه تخمیه
بابا برین شمال بزنین کلوچه  / شبا برین خونه قبل این که غروب شه
پارتی چیه هر شب هستین شما تو کوچه / نمی دونین پارتی رو مینویسن با کدوم ت
شلواراتون همه تنگو همه پیرنا سفید / پارتی چیه بابا شما باید سینما برین
کونت می سوزه می گن اینا چه دافایی دارن؟ / بدِ همه جا از آهنگای ماها میذارن؟
وقتی میخونی انگار میخونی لالایی واسم  / تو مهمونی بذاری که ملت بالا میارن
کتک کاریم بشه که فینچر می رینه / داریام بعدش بايد روی ویلچر بشینه
این دفعه دنبالتون نیست مامان با کفگیر / کار بد کردی دنبالته زاخار با هفتیر
پس دست خالی نیا یه وقت طرف ما چون / پیرنه سفیدت می شه پرچم ژاپن